4733 sayılı Yasa

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/21741
Karar No: 2016/3830
Karar Tarihi: 17.03.2016

4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/21741 Esas 2016/3830 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 4733 sayılı Yasa'ya muhalefet suçundan hüküm giymiştir. Ancak, Mahkeme'nin TCK'nın 58/6-7 maddesi ile uygulama yapmaması aleyhine bir temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Bunun yanı sıra, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu vurgulanmıştır. Mahkeme'nin yapmış olduğu hükümlerden bazıları yasaya aykırıdır ve sanığın temyiz itirazları yerindedir. Bu nedenle, TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması gerekmektedir. Ayrıca, eşyanın müsaderesine karar verilmesi gerektiği halde tasfiyesine dair bir hüküm tesisi yapılmıştır. 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine ilişkin açıklamalara yer verilmesi, eşyanın müsaderesine ilişkin kısım ise 5607 sayılı Yasa'nın 13. maddesi yollamasıyla TCK'nın 54/1 maddesi uyarınca müsadere edilmesi gerekti

7. Ceza Dairesi 2014/21741 E. , 2016/3830 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın Mardin 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/177-443 esas ve karar sayılı ilamı ile tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde TCK"nın 58/6-7 maddesi ile uygulama yapılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I.24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkiler ile 1. fıkrada yazılı diğer hak yoksunluklarından cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
II.Dava konusu eşyanın müsaderesine karar verilmesi gerekirken tasfiyesine dair hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca; hükümden TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararındaki iptal
edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesi eklenilmesi ile eşyanın tasfiyesine ilişkin fıkranın hükümden çıkarılarak yerine, “Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasa"nın 13. maddesi yollamasıyla TCK"nın 54/1 maddesi uyarınca müsaderesine" ifadesinin yazılarak diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.