Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1636 Esas 2020/2544 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ve yoksulluk nafakasına toptan hükmedilmesi yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Taraflar arasında görülen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince boşanma davasının kabulüne, karşılıklı tazminat taleplerinin reddine ve kadın yararına tedbir/yoksulluk nafakasına karar verilmiştir. Hükme karşı kadın tarafından kusur belirlemesi ve diğer feriler yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge adliye mahkemesi, kadının yoksulluk nafakasına yönelik başvurusunu kabul ederek kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmetmiş ve diğer istinaf taleplerinin esastan reddine karar vermiştir. Karar, taraflarca yukarıda belirtilen yönlerden temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesi, taraflara karşılıklı hakaretlerinin olduğu ve ilk evliliklerinden olan çocuklarının öncelikleri ile evlilik birliğinin gerekleri arasında denge kuramadıkları, davacı kadına ilk eşinden olan oğlunun sorunlarını eşine aşırı şekilde yansıttığı; davalı erkeğe torununun mevlidine gidip eve geç gelen kadından, böyle özel bir sebep varken dahi, geç saatte kendisi ve çocuklarına yemek hazırlamasını bekleyip tartıştığı vakıalarını kusur olarak yükleyerek tarafların eşit kusurlu olduğuna hükmetmiştir. İlk derece mahkemesi kararına karşı sadece kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesi kararının gerekçesinde kadının aileye kötü davrandığı, maddi beklentiler içinde olduğu, kendisi ve oğlunun eşe "O...çocuğu" dediği ve "İlk kocamdan da şerefsiz, haysiyetsiz, onursuz çıktı; öküz gibi insan, psikolojisi bozuk; ben size yemek yapmak zorunda değilim, paranız pulunuz var." dediği; erkeğin de manevi anlamda bağımsız konut temin etmediği, kıskanç davranarak eşinin ilk eşinden olan çocukları ile görüşmesini sorun yaptığı ve kadına küfür edip hakaret ettiği vakıaları taraflara kusur olarak yüklemiştir. Bölge adliye mahkemesi tarafların eşit kusurlu olduğuna hükmetmiştir.
Bölge adliye mahkemesinin gerekçeli kararında; kadına ilk derece mahkemesince kusur olarak yüklenen vakıanın kusur olarak yüklenmemesi yine ilk derece mahkemesince erkeğe kusur olarak yüklenmeyen bazı vakıaların erkeğe kusur olarak yüklenmesi suretiyle; gerekçede davacı kadının istinaf talebinin kusur belirlemesine yönelik olarak kısmen kabulü kanaatine varıldığı halde, kararın hüküm kısmında kadının istinaf başvurusunun kusur yönünden esastan reddine karar verilmek suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılmıştır. Gerekçe ve hüküm arasında yaratılan bu çelişki tek başına bozma sebebi oluşturduğundan, hükmün münhasıran bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.03.06.2020 (Çrş.)