4733 sayılı Yasa

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14888
Karar No: 2016/3780

4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/14888 Esas 2016/3780 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, 4733 sayılı Yasa'ya muhalefet suçu işlediği gerekçesiyle hüküm verildiğini ve temyiz edildiğini belirtiyor. Ancak, gıyabi olarak verilen kararın sanığa hatalı bir şekilde tebliğ edilmesi nedeniyle geçersiz sayıldığı ve sonrasında yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu belirlendi. Yeniden yapılan incelemede ise 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle sanık hakkında hak yoksunluğu cezasının sadece altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanması gerektiği vurgulandı. Bu nedenle, hükümden 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması ve yerine \"24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarih ve ve 2014/140 E. , 2015/85 K. Sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3 madde fıkralarının (\"e\" bendi dışında) tatbikine,\" ifadesinin eklenmesi kararına varıldı. Detaylı olarak, 720

7. Ceza Dairesi 2014/14888 E. , 2016/3780 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Mahkeme"nin 19/11/2013 tarihli hükmüne ilişkin gıyabi kararın sanığın dosyada bilinen son adresi yerine 7201 sayılı Yasa"nın 10. maddesine aykırı olarak doğrudan Memis adresine 18/12/2013 tarihinde tebliğ edilmesinin usule aykırı olması nedeniyle geçersiz bulunması ve aynı Yasanın 32. maddesi uyarınca sanığın öğrenme üzerine 18/02/2014 tarihinde yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşıldığından; mahkemenin 26/02/2014 tarih ve 2013/744 sayılı temyiz isteminin reddine dair ek kararı kaldırılarak, 19/11/2013 tarihli asıl hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
24/11/2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nm 322. maddesi uyarınca, hükümden 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve ve 2014/140 E. , 2015/85 K. Sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nın 53/1-2-3 madde fıkralarının ("e" bendi dışında) tatbikine," ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/03/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.