Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1514 Esas 2020/9621 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1514
Karar No: 2020/9621

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1514 Esas 2020/9621 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi, bir çocuk hakkında yaptığı inceleme sonrasında, hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, çocuğun para cezasına mahkum edilmesine karşı yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. Konut dokunulmazlığını bozma suçuyla ilgili temyiz itirazları da reddedilerek, hüküm istem gibi onanmıştır. Ancak, çocuğun tansiyon aletini çalmak isterken yakalanması durumunda, uygulanacak maddenin yanlış seçildiği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur ve çocuk hakkında 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Gerekçeleri, 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi kapsamında verilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/1514 E. , 2020/9621 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında müşteki ...’e karşı işlediği kasten yaralama, müşteki ...’a karşı işlediği mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuğun temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Suça sürüklenen çocuk hakkında müşteki ...’a karşı işlediği konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Suça sürüklenen çocuk hakkında müşteki ...’a karşı işlediği hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suça sürüklenen çocuğun, açık kimliği tespit edilemeyen ... ile birlikte müşteki ...’ın ikametinden toplam değeri 35,00 TL olan tansiyon aletini çalmak isterken ihbar üzerine olay yerine gelen kolluk görevlilerine kesintisiz takip sonucu yakalanarak teşebbüs aşamasında kalan eyleminde, Mahkemenin 28.10.2015 tarihli kararından sonra Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun anılan ilamından sonraki dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu nazara alındığında suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 29.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.