Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3302 Esas 2020/1025 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... Gazete ... AŞ ve ... aleyhine 10/11/2015 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarına saldırı sebebiyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, ..."nin 07/11/2015 tarihli sayısında yayınlanan "..." başlıklı yazılarında sarfedilen sözlerin kişilik haklarına saldırı oluşturduğunu iddia ederek, uğranılan zararın davalılardan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, dava konusu haberlerde kullanılan başlık ve üslubun okurun ilgisini çekmeye yönelik bir gazetecilik tekniği olduğunu, talep edilen manevi tazminat miktarının fahiş olduğunu, davanın haksız ve yersiz açıldığını beyanla açılan davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, yazı içeriğinin davacının kişilik haklarına saldırı oluşturduğu gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelemesinde; gerekçeli kararın iddia kısmında davacının talebinin ... yazılan yazılara ilişkin olduğunun ve 10/10/2015 tarihli ...ve internet çıktılarına dayandığının belirtildiği tespit edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nun “Taleple Bağlılık İlkesi” başlıklı 26. maddesinde (mülga HUMK’nun aynı doğrultuda hüküm içeren 74. maddesinde); “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Hâkimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır” hükmü düzenlenmiştir.
Somut olayda; davacı, dava dilekçesi ile ..."nin 07/11/2015 tarihli sayısında yayınlanan "...", "..." başlıklı yazılarında sarfedilen sözler nedeniyle 20.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunmuş, ancak mahkeme dava konusu edilen yayını incelemeksizin ... 10/10/2015 tarihli yayınına göre karar vermiştir.
HMK"nun 26. maddesi doğrultusunda dava konusu yayın yönünden bir karar verilmesi gerekirken; taleple bağlılık kuralı gereğince talepten fazlaya veya farklı bir şeye hükmedilemeyeceği hususu gözetilmeksizin davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu sebeple bozulması gerekir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/03/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.