Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/983 Esas 2014/11926 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kağızman Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :10.09.2013
NUMARASI :Esas no:2012/226 Karar no:2013/317

Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma ve ziynet alacağı" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (koca) tarafından kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar ve yargılama masrafları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı kocanın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanmada manevi tazminatın amacı, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, bozulan ruhsal dengesini telafi etmek, manevi değerlerindeki eksilmeyi karşılamaktır. Onun için, kişilik haklarını ihlal eden fiille, tazminat miktarı arasında makul bir oranın bulunması gerekir. Bir tarafın zenginleşmesine yol açacak sonuçlar doğurur miktarda manevi tazminat takdiri, müesseseyi amacından saptırır. Hakim, tazminat miktarını saptarken, bir yandan kişilik hakları zedelenen tarafın, ekonomik ve sosyal durumunu ve boşanmada kusuru bulunup bulunmadığını ve varsa kusur derecesini, fiilin ağırlığını; öbür yandan da, kişilik haklarına saldırıda bulunanın kusur derecesini, ekonomik ve sosyal durumunu göz önünde bulundurmak zorundadır. Açıklanan ilkeler gözetildiğinde davalı-davacı kadın yararına takdir edilen manevi tazminat miktarı, ölçülülük ilkesine uygun olmayıp fazla bulunmuştur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesi gözetilerek daha uygun miktarda tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
3-Boşanma davaları içerisinde hüküm altına alınan tazminatlar (TMK.md.174/1-2) boşanma hükmünün kesinleşmesiyle ödenir hale gelir. Davalı-davacı kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi uyarınca takdir edilen 10.000 TL. maddi tazminata boşanma hükmünün kesinleştiği tarihten itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi yanlış olup, bozmayı gerektirmiştir.
4-Kanunda yazılı haller dışında, yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir (HMK.md.326). Mahkeme hükmü değerlendirildiğinde her iki tarafın da boşanma davasının kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır. Davacı-davalı kocanın boşanma davası da kabul edildiğine göre, yapmış olduğu yargılama giderlerinin karşı taraftan alınıp davacı-davalı kocaya verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin üzerinde bırakılması usul ve yasaya aykırı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 29.05.2014 (Prş.)