Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1194 Esas 2022/7352 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık suçundan sanık ...'nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1, 143, 35/1-2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 2 ay 27 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun'un 58. maddesi gereğince hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Antalya 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/02/2012 tarihli ve 2012/69 esas, 2012/89sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 18/11/2021 gün ve 13694-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/12/2021 gün ve 2021/143545 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın sabıka kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/02/2000 tarihli ve 1999/473 esas, 2000/26 sayılı kararına ilişkin suçun işlendiği 03/12/1999 tarihinde sanığın henüz 18 yaşından küçük olduğu nazara alındığında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/5. maddesinde yer alan “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme gereğince anılan kararın tekerrüre esas alınamayacağı, adli sicil kaydında sanığın sabıkasında tekerrüre esas Antalya 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/05/2010 tarihli ve 2010/63 esas, 2010/326 sayılı kararının ise aynı Mahkemenin 31/08/2018 tarihli ek kararıyla uzlaşma nedeniyle düşmesine karar verildiği, başkaca tekerrrüre esas alınabilecek bir mahkumiyet hükmünün de bulunmaması karşısında, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen 28/02/2012 tarihli ve 2012/69 E.- 2012/89 K. sayılı mahkûmiyet hükmü ile ilgili olarak verilen kararın sanık tarafından temyiz edilmesi sonucu Yüksek Yargıtay 13. Ceza Dairesince, 15.02.2018 tarihli ve 2017/1300 E. - 2018/2023 K. sayılı ilamı ile temyizin süreden reddine ilişkin ek kararın onanmasına karar verilmesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03.11.2020 tarihli ve 245 sayılı kararıyla 13. Ceza Dairesinin kapatılarak dosyalarının Yüksek 6. Ceza Dairesine devredilmesi nedeniyle kanun yararına bozma yasa yoluna gelen kararı inceleme görevi 6. Ceza Dairesine ait olduğundan dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın Yüksek 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 13/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.