MAHKEMESİ : ..... İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işyerinde normal çalışma saatlerinin 09:00-18:00 saatleri olduğunu ve Cumartesi-Pazar çalışması olmadığını ancak işe girdiği yıldan itibaren haftada ortalama 3 gün yarım saat, 2 gün 3 saat fazla mesai yaptığını, bazı haftalar tüm hafta boyunca gece saat 01:00 -02:00"a kadar çalıştığını, bu çalışmaları karşılığı fazla mesai ücreti ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının fazla çalışma alacağının olmadığını, aylık çalışmasının 225 saati aşmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının günlük 11 saatin üzerindeki çalışmaları fazla çalışma kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı davacının fazla çalışmasının olmadığı, denkleştirme ilkesinin uygulandığı ve takdiri indirim yapılmadığı, fazla çalışmaların ücrete dahil olduğu gerekçesi ile temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Somut olayda, davacının işyerinde uzman yazılım geliştirici olarak çalıştığı ve taraflar arasındaki sözleşmenin 6. maddesinde fazla çalışmaların ücretin içinde olduğunun kararlaştırıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece davacının günlük 11 saati geçen çalışmaları yıllık 270 saati geçmediği halde fazla çalışma olarak kabul edilerek hüküm altına alınmıştır.Yıllık 270 saat uygulamasında, günlük 11 saatin üzeri çalışma olsa bile toplam çalışma yıllık 270 saati geçmediği taktirde fazla çalışma ücreti kabul edilemez. Saptanan bu durum karşısında, davanın reddi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.