Esas No: 2020/25466
Karar No: 2022/7337
Karar Tarihi: 13.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25466 Esas 2022/7337 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından sanığın mahkum edildiğine karar verdi. Ancak, yargılama giderleri açısından sanıktan tahsil edilmesi gereken tutarın terkin edilmesi gereken miktarın altında olduğu için, kesinleşen hüküm öncesinde yapılan tüm yargılama giderleri de dahil olmak üzere toplam yargılama giderleri kapsamında değerlendirilmesi ve tahsil edilen tutarın Devlet Hazinesi'nde kalmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında da göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulandı.
6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikleri de içeren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesinde atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında gözetilmesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
