Esas No: 2020/26233
Karar No: 2022/7323
Karar Tarihi: 13.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26233 Esas 2022/7323 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın mevsimlik işçi olarak kaldığı çadırda bırakılan cep telefonunu çalması ve müştekinin konutuna girerek cep telefonunu çalması suçlarından mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanık hakkında yapılan hukuki nitelendirme ve ceza tayininde yanılgıya düşülmüştür. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hak yoksunlukları)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e ve 141/1 maddeleri (hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. ve 116/4. maddeleri (konut dokunulmazlığının ihlali suçu)
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (uzlaştırma hükümleri)
- 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile değişik Türk Ceza Kanunu'nun143. maddesi (gece vakti işlenen suçlarda arttırım yapılması)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, müştekinin, o bölgede adet haline gelen ve süreklilik arz eden alışkanlıkla mevsimlik işçi olarak kalmakta olduğu çadırda bıraktığı cep telefonunu çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1 maddesi ile uygulama yapılması,
2-Dosya kapsamına göre; sanığın 20.01.2016 tarihinde başka bir hırsızlık suçundan dolayı çevredeki vatandaşlar tarafından yakalandığı ve yapılan üst aramasında müştekinin ikamet ettiği çadırından iki hafta önce çalınan cep telefonunun çıktığı anlaşılmakla; hırsızlık suçunun tamamlandığı gözetilmeden yazılı şekilde teşebbüs hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
3-Sanığın müştekinin konut olarak kullandığı çadıra girerek müştekiye ait cep telefonunu çalması şeklindeki eyleminin saatinin belli olmaması karşısında sanık lehine değerlendirme ile olayın gündüz meydana geldiğini kabulde zorunluluk bulunmasına rağmen TCK'nun 143. ve 116/4. maddelerinin uygulanması ile atılı suçlar yönünden sanık hakkında fazla ceza tayini,
4-Kabule göre de;
a-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın müştekiye yönelik eylemlerinin gündüz vakti ve kasten işlendiği kabul edildiğinde, eylemlerine uyan TCK'nın 116/1. ve 141/1 maddelerinde düzenlenen suçların uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, atılı hırsızlık suçunun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle arttırım yapılırken, suç tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile değişik TCK'nın 143. maddesi uyarınca, yarı oranında arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/6 oranında artırım yapılmak suretiyle eksik ceza tayini
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 13/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.