Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1198 Esas 2022/7345 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık suçundan sanık ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1, 35/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Kanun'un 51. maddesi gereğince ertelenmesine ve 1 yıl denetim süresi belirlenmesine dair İznik Asliye Ceza Mahkemesinin 07/05/2008 tarihli ve 2006/206 esas, 2008/84 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, anılan kararın infazı sırasında, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilamdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle infazının durdurulmasına ve uzlaştırma işlemleri için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine ilişkin İznik Asliye Ceza Mahkemesinin 30/10/2018 tarihli ve 2018/532 esas sayılı kararını takiben, taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığından bahisle sanığın 5237 sayılı Kanun'un 141/1, 35/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İznik Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2019 tarihli ve 2018/532 esas, 2019/364 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 18/11/2021 gün ve 10464-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/12/2021 gün ve 2021/144101 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1-Dosya kapsamına göre, dosyanın uzlaştırma işlemlerinin yapılması için mahkemesince uzlaştırma bürosuna gönderildiği, 28/01/2019 tarihli ve 2018/155 sayılı uzlaştırma raporundan taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığının anlaşılması karşısında, İznik Asliye Ceza Mahkemesinin 07/05/2008 tarihli ve 2006/206 esas, 2008/84 sayılı kararı ile verilen erteli hapis cezasının aynen infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanığın yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilerek, mükerrer ceza tayininde,
Kabule göre de;
2-İznik Asliye Ceza Mahkemesinin 07/05/2008 tarihli ve 2006/206 esas, 2008/84 sayılı kararıyla sanık hakkında hükmedilen cezanın ertelenmesine karar verildiği, ancak uyarlama sonrası hükmedilen cezanın miktarı bakımından şartları oluşmadığı gerekçesiyle ilk hükümle çelişkiye düşülerek cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesinde,
3-5237 sayılı Kanun'un 51/8. maddesinde "Denetim süresi yükümlülüklere uygun veya iyi halli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılır.'' şeklindeki düzenleme ve benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nin 08/03/2018 tarihli ve 2018/1162 esas, 2018/4745 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, uzlaştırma kurumunun fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdiren maddi hukuka da ilişkin olduğundan kesinleşen ve infaz edilmekte olan hükümlere uygulanabileceği, yerine getirilen hükümler yönünden ise, sanığın hukuki yararının bulunması koşuluyla uygulanacağı nazara alındığında, somut olayda, İznik Asliye Ceza Mahkemesinin 07/05/2008 tarihli ve 2006/206 esas, 2008/84 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1, 35/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu cezanın anılan Kanun’un 51. maddesi gereğince 1 yıl ertelendiği, kararın 06/06/2008 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresini iyi halli geçirmesi halinde cezasının 07/06/2009 tarihinde infaz edilmiş sayılacağı, uzlaştırma nedeniyle uyarlama yapılması için sanığın hukuki yararının bulunmasının gerektiği anlaşıldığından, bu husus araştırılmadan uyarlama yargılaması yapılmasında,isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Karar duruşmasında Bandırma M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanık ...'ye 03/04/2019 tarihinde tefhim edilen hükmün yasa yolu bildiriminde CMK'nın 263'ncü maddesine göre “bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı itiraz edebileceğinin belirtilmemesi” nedeniyle tefhimin usulsüz olduğu, sonradan cezaevinde olan sanığa yapılan tebligatta da bu bildirimin yapılmadığı ve hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, İznik Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2019 tarihli kararının sanığa usule uygun olarak (sanığın cezaevinde olması halinde, cezaevindeki sanığa CMK 263 maddesine göre tebliği, aksi halde son ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel mernis adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilip, kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (İZNİK) Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 03/04/2019 tarihli ve 2018/532 E., 2019/364 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 13/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.