5607 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/23953 Esas 2016/3726 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/23953
Karar No: 2016/3726
Karar Tarihi: 16.03.2016

5607 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/23953 Esas 2016/3726 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5607 sayılı yasaya aykırılık suçundan hüküm giymiş ve ceza türü olarak hükümlülük ve müsadere kararı verilmiştir. Temyiz üzerine dosya incelendikten sonra, sanığın tekerrüre esas sabıka kaydı bulunması nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması yönünde karar verilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesinin 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin bazı bölümleri iptal edildiğinden, yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Buna göre, TCK.nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden hüküm tesis edilmiştir. Bu nedenle, yerinde görülen temyiz itirazları doğrultusunda hüküm düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanun
-

7. Ceza Dairesi 2014/23953 E. , 2016/3726 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Tekerrüre esas sabıka kaydı bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58.maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nm 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.