18. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4329 Karar No: 2016/14863 Karar Tarihi: 26.09.2016
İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4329 Esas 2016/14863 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık imar kirliliğine neden olmak suçlamasıyla mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın eyleminin kanunda öngörülen suç tipine uyduğunu ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığını kabul etmiştir. Bu nedenle temyiz başvurusu reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak İmar Kanunu'nun 32. maddesi ve Türk Ceza Kanunu'nun 184. maddesi gösterilmiştir. İmar Kanunu'nun 32. maddesi, yapı ve tesislerin yapılmaları, işletilmeleri, kullanılmaları veya satılmaları sırasında bu Kanun ve diğer kanun hükümlerine aykırı davrananların cezalandırılacağını ifade etmektedir. Türk Ceza Kanunu'nun 184. maddesi ise imar kirliliğine neden olmanın suç olduğunu belirtmektedir.
18. Ceza Dairesi 2016/4329 E. , 2016/14863 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : İmar kirliliğine neden olma HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen imar kirliliğine neden olma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 26.09.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.