13. Ceza Dairesi Esas No: 2020/7502 Karar No: 2020/11829 Karar Tarihi: 23.11.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/7502 Esas 2020/11829 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık hakkında mahkumiyet hükmü verilmiştir. Hırsızlık suçuna yönelik temyiz istemi reddedilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz istemi ise kabul edilmiştir. Sanık, müştekinin evinin bulunduğu apartmana girerek su saatini çalmıştır. Bu durum konut dokunulmazlığını bozma suçu olarak nitelendirilmiştir. Ancak, mahkeme tarafından verilen hapis cezası bir kat artırılarak fazla ceza tayini yapılmıştır. Bu sebeple karar bozulmuş ve hüküm fıkrasının TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulandığı bölümündeki \"1 yıl hapis\" ibareleri çıkarılarak yerine \"12 ay hapis\" ibareleri eklenmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 116/1. maddesi, 119/1-c maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/7502 E. , 2020/11829 K.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre sanık ...’in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; Sanığın, müştekinin evinin bulunduğu apartmana girerek su saatini çaldığının anlaşılması karşısında, konutun eklentisi niteliğindeki apartmana hukuka aykırı amaçla girilmesiyle konut dokunulmazlığını bozma suçu oluştuğundan tebliğnamedeki bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK’nın 116/1. maddesi ile verilen 6 aylık hapis cezanın TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırılması sırasında 12 ay yerine 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş sanık ...’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulandığı bölümündeki “1 yıl hapis” ibarelerinin çıkarılarak yerine “12 ay hapis” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.