5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10251 Esas 2021/5471 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10251
Karar No: 2021/5471
Karar Tarihi: 18.05.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10251 Esas 2021/5471 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 19. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir dava, suçlu bulunmuş ve mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiştir ve mahkumiyet hükmü onanmıştır. Ancak, sonradan yapılan kanun düzenlemeleri nedeniyle sanıkların hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Ayrıca, hapis cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması vurgulanmamıştır. Bazı cezaların uygun şekilde vermediği ve ayrı kemt varakaları düzenlenmediği de belirtilmiştir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur ve ilgili kanun maddeleri şunlardır: 5607 sayılı Kanunun 3/22, 5/2, ve 13/1 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 63. maddeleri, ve CMUK'nin 232/6 ve 321. maddeleri.

19. Ceza Dairesi 2019/10251 E. , 2021/5471 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Hükümlerden sonra 15/04/2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nın 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
3-Kararda 5237 sayılı TCK’nin 58/6 ve 7. maddeleri uyarınca mükerrir sanık ... hakkında hapis cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanacağının belirtilmemesi,
4- Dava konusu gümrük kaçağı eşyanın 5607 sayılı Kanun’un 13/1. maddesi delaleti ile TCK’nin 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken TCK’nin 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
5-Sanıklara verilen gün para cezası, adli para cezasına çevrilirken uygulama maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMUK"nin 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
6-Sanık ..."ya ait ait iş yerinde yapılan aramada 499 paket , sanık ..."ya ait iş yerinde ise 442 paket gümrük kaçağı sigara ele geçirilmesi karşısında her bir sanık yönünden ayrı Kemt varakası düzenlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olmakla, HÜKÜMLERİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 18.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.