5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunun"a muhalefet suçundan hükümlü ..."in, TCK.nun 5607 sayılı Yasa"nın 3/5, TCK.nun 62, 52/2, 52/4, 531, 58. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna hükmedilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkinAsliye Ceza Mahkemesi"nin 14/12/2010 tarih ve 2010/593 Esas, 2010/697 Karar sayılı kararı temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiştir.
Mezkür ihbarnamede;
1-Sanığın adli sicil kaydında yer alan Elazığ 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2006/377-553 Esas- Karar sayılı ilamında "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak" suçundan TCK.nın 191/1. maddesine göre verilen 10 ay hapis cezası adli para cezasına çevrildikten sonra, aynı maddenin 6-7. fıkraları gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildiği, öncelikle bu tedavi ve denetim kararının infaz edilmesi gerektiği, tedavi ve denetim kararı tedbirine uyulmadığı takdirde hükmolunan adli para cezasının infaz edilmesi gerektiği halde bir sureti dosyaya getirilen ilamda hükmedilen tedavi ve denetim kararının infazına başlanmadığı, doğrudan adli para cezası infaza verildiği, adli para cezasının ödenmemesi üzerine hapse çevrilmek üzere infaz edildiğinin anlaşılması karşısında anılan ilamın tekerüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğununu, sadece kendi altsoyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Yasaya aykırı olduğundanAsliye Ceza Mahkemesi"nin 14/12/2010 tarih ve 2010/593 Esas, 2010/697 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. Fıkrası uyarınca bozulmasına, aynın maddenin 4. fıkrasının (d) bendi gereğince de bir karar verilmesi, isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğündenAsliye Ceza Mahkemesinin 14/12/2010 tarihli ve 2010/593-697 E-K sayılı kararının CMK.nın 309. Maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedeni doğrultusunda hükümde yer alan "Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı mahkum olduğu hapis cezasının sonucu olarak

5237 sayılı CMK.nun 53/1"inci maddesi a,b,d,e fıkralarındaki hakları kullanmaktan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, c fıkrasındaki velayet, vesayet ve kayyımlık hizmetinde bulunmasının şartlı tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına," şeklindeki kısmın hüküm fıkrasından çıkarılmasına, yerine"sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-a, b, d, e bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazının tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına; ibaresinin yazılmasına ve yine hükümden TCK.nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranını çıkarılması ile hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 16/03/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.