MAHKEMESİ :Ilgın Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :24.09.2013
NUMARASI :Esas no:2012/22 Karar no:2013/353

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (koca) tarafından kusur belirlemesi, davacı lehine hükmedilen nafaka, maddi ve manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının, davalı lehine hükmedilen nafakalara ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2-Diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemece, "davacı ağır kusurlu" kabul edilmiş, buna bağlı olarak davalı yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilmiştir. Davalı tarafından bundan önce davacıya karşı 30.07.2009 tarihinde boşanma davası açılmış, "taraflar arasında herhangi bir geçimsizlik bulunmadığı" gerekçesiyle dava reddedilmiş, karar Yargıtay denetiminden geçerek 22.11.2011 tarihinde kesinleşmiştir. Bu ret kararı, sözü edilen dava tarihine kadar gelinen süreçte kocanın kusuru bulunmadığına kesin hüküm teşkil eder. Sözü edilen davadan sonra tarafların bir araya gelmedikleri anlaşılmaktadır. Bu husus mahkemece de kabul edilmiştir. Dinlenen davalı tanıklarının sözleri, ilk davadan öncesine ilişkindir. Yukarıda değinilen kesin hüküm karşısında, davalı tanıklarının "kesin hükme" aykırı anlatımlarına artık değer verilemez ve bundan dolayı koca ağır kusurlu sayılamaz. Tarafların, reddedilen davadan sonra, karşılıklı olarak birlikte yaşamaktan kaçındıkları da gerçekleşmiştir. Gerçekleşen bu hukuki ve fiili duruma göre tarafların, boşanmaya sebep olan olaylarda aynı oranda kusurlu olduklarının, birini diğerinden baskın kusurlu saymanın mümkün olmadığının kabulü gerekir. Kusurların eşit olması halinde de maddi ve manevi tazminata hükmedilemez (TMK. md. 174). Bu husus nazara alınmadan davalı yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.28.05.2014 (Çar.)