Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25874 Esas 2022/7322 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından iştirak halinde işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, sadece aynı Kanun’un 116/4. maddesi ile uygulama yapılması,aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre, İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/03/2008 tarihli ve 2006/292 E., 2008/114 K. sayılı ilamına konu uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan verilmiş 5 yıl hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, Küçükçekmece 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/027/2007 tarihli ve 2005/1222 E., 2007/935 K. sayılı suçtan mahkumiyet kararı bulunan ilamın tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı Kanun'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/03/2008 tarihli ve 2006/292 E., 2008/114 K. sayılı ilamına konu uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan verilmiş 5 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Küçükçekmece 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/027/2007 tarihli ve 2005/1222 E., 2007/935 K. sayılı ilamındaki ceza süresine göre belirlenmesine karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 13.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.