MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından 27.11.2013 havale tarihli dilekçe ile "... Davalı tarafın cevap dilekçesine karşı sunulan cevaba cevap dilekçesini oğlu aracılığıyla gönderdiği, ancak hâkim tarafından kabul edilmediği, ihtiyati tedbir taleplerinin dosyanın tam incelenmeden reddedildiği, hâkim hakkında Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna şikayette bulunulduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim..."nun, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan tarafın kötüniyetli olduğu ve aynı davada ikinci kez reddi hâkim talebinde bulunulduğundan H.M.K."nun 42/4 ve 5. maddeleri uyarınca 1.000.- TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.M.K.’nun 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden olmadığından yazılı şekilde karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Ancak, talebi inceleyen merci tarafından ret isteminin esastan reddedilmesi ve ret talebinde bulunan tarafın kötüniyetli olduğu kabul edilerek disiplin para cezası takdir edilirken, ikinci kez reddi hâkim talebinde bulunulduğu gerekçesiyle HMK"nun 42/5. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle disiplin para cezasının miktarında arttırım yapılmış olması doğru değildir.
Şöyle ki; HMK"nun 42. maddesinde "Hâkim hakkında aynı davada aynı tarafça ileri sürülen ret talebinin reddi hâlinde verilecek disiplin para cezası, bir önceki disiplin para cezasının iki katından az olamaz” düzenlemesi ile reddi hâkim yoluna ilişkin olarak özel bir tekerrür durumu öngörülmüştür. Tekerrüren yapılan ret istemi nedeniyle HMK"nun 42/5. maddesinin uygulanabilmesi için, ret isteminin aynı davada ve aynı tarafça yapılması ve istemlerin reddedilmesinin yanında ayrıca önceki yapılan ret talebi hakkında verilen ret kararının kesinleşmesi ve kesinleşmeden sonra ikinci ret talebinde bulunulması gerekmektedir.
Somut olayda ise, davacı tarafından aynı davada ilk olarak 25.10.2013 tarihli dilekçe ile reddi hâkim isteminde bulunulmuş; bu ret istemi hakkında merci tarafından 14.11.2013 tarihinde reddi yönünde karar verilmiş; hüküm temyiz edilmekle, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 11.02.2014 tarih ve 2014/398-1627 sayılı kararı ile onanmak suretiyle kesinleşmiştir.
Davacı taraf, merci tarafından reddedilen ilk kararın kesinleşmesinden önce 27.11.2013 tarihli dilekçe ile ikinci kez ret isteminde bulunulmuştur. İkinci ret istemi, ilk ret istemi hakkında verilen merci kararı kesinleşmeden yapıldığından ikinci ret talebi hakkında merci tarafından verilen ret kararında HMK"nun 42/5. maddesi uyarınca arttırım yapılması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 2. bendinin tamamen kaldırılarak, bunun yerine, “2- Reddi hâkim isteminin esastan reddedilmesi ve reddi hâkim isteminde bulunulmasında kötüniyetli olduğu anlaşıldığından HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca davacının 500.- TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nun 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 25/03/2014 günü oy birliği ile karar verildi.