Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/8146 Esas 2015/11580 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8146
Karar No: 2015/11580
Karar Tarihi: 23.12.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/8146 Esas 2015/11580 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın motosiklet hırsızlığı suçundan mahkumiyet kararı verdi. Ancak yargılama gideri tahsil edilirken belirlenen tutarın yasaya uygun olmadığı ve TCK'nın 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının dikkate alınması gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle hüküm önce bozuldu, sonra düzeltilerek onandı. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi (Konut dokunulmazlığını ihlal suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi (Hırsızlık suçu)
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106/1. maddesi (Yargılama giderleri)
- 6352 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri ile Bu Mahkemelere Dair Kanun'un 100. maddesi (Yargılama giderlerinin tahsili)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi (Yargılama giderlerinin tahsili)
Not: Yukarıdaki özet, yalnızca bir yapay zekâ tarafından hazırlanmıştır ve yalnızca bilgilendirme amaçlıdır. Bu nedenle, özetin doğruluğu ve eksiksizliği garanti edilemez. Ayrıntılı bilgi için orijinal metine başvurman

17. Ceza Dairesi 2015/8146 E. , 2015/11580 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan zamanaşımı içinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Sanığın müştekiye ait motosikleti bahçe içinde bulunan müştekinin apartmanının giriş merdiveninin altından çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeyerek aynı Kanun"un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Yargılama gideri olarak belirlenen 9,00 TL"nin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL kadar olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
2)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, ve hükümden yargılama giderlerine ilişkin kısmın çıkarılarak yerine “yargılama gideri olarak hesaplanan 9,00 TL"nin CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek hazineye yükletilmesine"" cümlesinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.