Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24553 Esas 2022/7513 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, hakaret, mala zarar verme, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, düşme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Katılan sanık ... vekilinin sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik mala zarar verme suçundan ve sanık ... hakkında ise tehdit suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan açılan davada suçtan doğrudan zarar görmeyen ve bu nedenle de davaya katılma hakkı bulunmayan katılan sanık ... vekilinin hükümleri temyiz etme hakkı olmadığından; sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükümde ise 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, katılan sanık ... vekilinin temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince kısmen istem gibi REDDİNE,
2) Katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Hükümden sonra, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1.cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, aynı Yasa'nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret ve 86/2. maddesinde yer alan basit yaralama suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında katılan sanığa hakaret, basit yaralama ve tehdit suçu yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; hakaret, tehdit ve basit yaralama suçları yönünden uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre katılan sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b- Takibi şikayete bağlı mala zarar verme suçuna ilişkin olarak, mağdur ...’ün 20.03.2014 tarihli celsede şikayetten vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, TCK'nın 73/6. maddesi uyarınca katılan sanığa, şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
c- Cezası ertelenen katılan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 51/8. maddesinde yazılı bulunan “Denetim süresi, yükümlülüklere uygun ve iyi halli olarak geçirildiği takdirde ceza infaz edilmiş sayılır” şeklindeki ihtaratın yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 14.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.