Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26363 Esas 2022/7486 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin sanık ... hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık ...’ın atılı suçları işlemediği yönündeki aşamalarda değişmeyen savunmalarının aksini gösterir, diğer sanık ...’ın atfı cürüm niteliğindeki beyanlarından başka mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden ve atılı suçları işlediğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanmadan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm yönünden ise; 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının beş yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3- Dosya kapsamına göre, müştekinin saat 23.30 sıralarında evine geldiğinden evine camı zorlanmak suretiyle girilip bir adet uydu alıcısının çalındığını tespit ettiği, aynı gün saat 20.00 sıralarında müştekinin evine yakın bir sokakta gezen ve sanık ...’in sevk ve idaresinde bulununan araca ait plakanın kolluk birimlerine ihbar edildiği ve saat 23.00 sıralarında belirtilen aracın içinde sanık ... ve müştekiye ait uydu olacak şekilde yakalandığı, sanık ...’in müdafii huzurunda vermiş olduğu kolluk beyanında saat 19.00 sıralarında ağabeyi olan sanık ...’ın kendisini arayarak müştekinin evinin bulunduğu sokaktan kendisini alması istemesi üzerine gidip aldığını, bir süre gezdiklerini daha sonra aynı sokağa geri bıraktığını, ağabeyi olan sanık ...’ın tekrar arayıp kendisini alması üzerine gittiğinde ağabeyinin elinde suça konu poşetle arabaya bindiğini beyan ettiğinin ve UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış zamanlarını gösteren çizelgeye göre, güneşin batış saatinin 17.34 olduğu, 5237 sayılı TCK'nın 6/1-e maddesine göre gecenin saat 18.34'de başladığının anlaşılması karşısında; sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK'nın 116/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini,
4- Dosya içeriğine göre, suça konu konuta birden fazla kişinin girdiğine dair delil bulunmadığı halde; sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, (Sanık ... hakkındaki hırsızlık suçu yönünden diğer yönleri incelenmeyen) hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.