MAHKEMESİ : İstanbul 10. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/03/2013
NUMARASI : 2010/78-2013/111

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 01.02.2010 gününde verilen dilekçe ile ecrimisil eski hale getirme tazminatı istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; ecrimisil talebinin reddine, eski hale getirme tazminatı talebinin kabulüne dair verilen 06.03.2013 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle tayin olunan 11.02.2014 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı vekili Av. A.. T.. geldi, başka gelen yok, açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen tarafın sözlü açıklaması dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Dava, eski hale getirme tazminatı ve ecrimisil istemine ilişkindir.
Mahkemece; ecrimisil isteminin reddine, eski hale getirme tazminatının kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Davacı, 4.. parsele haksız eylem nedeniyle zarar verildiği iddiasıyla 01.02.2010 günü davayı açmıştır. Dava konusu parsel davacı tarafça dava dışı üçüncü kişiden 05.11.2009 günü tapudan satın alınmıştır. Davacının taşınmaz üzerinde bulunan atıklara rağmen dava konusu taşınmazı emsallerinden yüksek bir bedelle satın aldığına dair bir kanıt bulunmamaktadır.
Dosya kapsamından taşınmazın 05.11.2009 tarihinde davacı tarafından üzerindeki mevcut atıklardan oluşan hali ile o tarihteki değerine göre tapudan satın alındığı ve davalı maden şirketine ait tesisten bu tarihten sonra da davacı taşınmazına atıkların bırakılmasına devam edildiği anlaşılmaktadır.
Ne var ki; davacı açtığı davada satın alma tarihi ile dava tarihi arasındaki yaklaşık üç ayda oluşan atık malzemeler nedeniyle ve ayrıca satın alma tarihi öncesinde meydana gelen malzeme atıkları nedeniyle tazminat isteminde bulunmuş ise de davacı 05.11.2009 tarihi ile dava tarihi arasındaki atık malzemelere ilişkin olarak tazminat talep edebileceğinden sadece bu dönemde oluşan atık malzemelerin metreküp hesabı yapılarak kaldırılması için gereken bedele ilişkin tazminata karar verilmesi ayrıca eski hale getirme bedelinin taşınmazın değerini geçemeyeceği de göz önüne alınarak bir karar verilmelidir.
Mahkemece yukarıda belirtilen hususlar dikkate alınarak davacının zararının tespiti, mümkün olmadığı takdirde BK’nın 42 ve 43. maddeleri hükümleri de gözetilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken kadastrol yola rastlayan zemindeki bir miktar atıkların da tazminat hesabına dahil edilmek suretiyle istemin kabulü doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 1.100 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı şirkete verilmesine, 04.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.