11. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/4201 Karar No: 2019/1246 Karar Tarihi: 18.02.2019
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/4201 Esas 2019/1246 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bir davada, davalı kurum vekilinin istinaf istemine dair Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar, Yargıtayca incelenmek üzere istendi. Ancak dosyanın değeri, temyiz sınırının altında kaldığı için kararın temyiz edilmesi mümkün değildir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemeleri tarafından verilen, miktar veya değeri 40.000,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz. Bu miktar, HMK'nın Ek 1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi itibarile 41.530 TL'dir. Dava değeri 40.000,00 TL'nin altında olduğu için, davalının temyiz istemi reddedilmiştir. HMK'nın 346/.... maddesi ise, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince veya Yargıtayca bir karar verilmesi gerekliliğini ifade etmektedir.
11. Hukuk Dairesi 2017/4201 E. , 2019/1246 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada ... .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen .../02/2017 tarih ve 2014/381 E. - 2017/68 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 02/06/2017 tarih ve 2017/551-2017/535 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: HMK"nın 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362/1-a maddesi hükmüne göre, Bölge Adliye Mahkemelerinin miktar veya değeri 40.000,00 TL"yi geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz. Bu miktar, HMK"nın Ek 1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi itibarile 41.530 TL"dir. Dava değeri ....000,00 TL olup yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. HMK"nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/.... maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı kurum vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı kurum vekilinin Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükme yönelik temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı kuruma iadesine, 18.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.