Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3930 Esas 2019/1413 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacılar ...... AŞ ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar .......San.Tic. AŞ ve ... aleyhine 08/10/2013 gününde verilen dilekçe ile basın yolu ile kişilik haklarına saldırıdan kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/03/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ile davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1) Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2) Tarafların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 3. maddesinin (1) numaralı fıkrasında "Yargı yerlerince avukata ait olmak üzere karşı tarafa yükletilecek avukatlık ücreti, ekli Tarifede yazılı miktardan az ve üç katından çok olamaz. Bu ücretin belirlenmesinde, avukatın emeği, çabası, işin önemi, niteliği ve davanın süresi göz önünde tutulur" şeklinde düzenleme bulunmaktadır. Aynı tarifenin manevi tazminat davalarında vekalet ücretini düzenleyen 10. maddesinin (2) numaralı fıkrası ise "Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez" şeklinde düzenlenmiştir.
Mahkemece, dava kısmen kabul edildiğine göre AAÜT"nin yukarıda anılan maddeleri gereğince kabul ve reddedilen miktarlar yönünden taraflar yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken nispi vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekir ise de; anılan yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HMK"nın geçici 3. maddesi yollaması ile uygulanmasına devam edilen 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesinin 7. fıkrası gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 6. ve 7. paragraflarında yer alan "600,00 TL" ifadelerinin çıkarılarak yerlerine "2.180,00 TL maktu" ibarelerinin yazılmasına, tarafların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 13/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.