9. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/14879 Karar No: 2020/3438 Karar Tarihi: 02.03.2020
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/14879 Esas 2020/3438 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İşçi tarafından fazla mesai ve genel tatil alacaklarının tahsil edilmesi talebiyle açılan davada, mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. Davacı işçinin fazla çalışma yaptığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır ve işçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. İşçinin imzasını taşımayan bordrolarda ise fazla çalışmalar her türlü delille ispatlanabilir. Mahkeme, imzalı ve imzasız bordrolara göre hesaplanması gereken fazla mesai alacaklarında yanlış hesaplamada bulunmuştur. Bu nedenle, karar temyizden bozulmuştur. Kanun maddeleri ise belirli bir kanun madde numarası kullanılmamıştır.
9. Hukuk Dairesi 2016/14879 E. , 2020/3438 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı fazla mesai ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir. B) Davalılar Cevabının Özeti: Davalı davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. İşçinin imzasını içermeyen bordrolarda fazla çalışma tahakkuku yer aldığında ve tahakkukta yer alan miktarların karşılığı banka hesabına ödendiğinde, tahakkuku aşan fazla çalışmalar her türlü delille ispatlanabilir. Tahakkuku aşan fazla çalışma hesaplandığında, bordrolarda yer alan fazla çalışma ödeme tutarları mahsup edilmelidir. Somut uyuşmazlıkta; davacı işçiye bir kısmı imzalı bir kısmı ise imzasız bordrolar ile fazla mesai tahakkuku yapılıp ödendiği görülmektedir. Yukarıda yer verilen ilke kararında da açıklandığı üzere imzalı bordro ile fazla mesai tahakkuku bulunan ayların fazla mesai hesabından dışlanması, bordrosunda tahakukuk bulunmakla birlikte imza bulunmayan aylar için ise tanık beyanlarına göre hesaplanıp takdiri indirim yapıldıktan sonra ödenmesi gereken miktar olarak belirlenecek tutardan imzasız bordro karşılığı ödendiği anlaşılan toplam miktarın mahsubundan sonra bakiyenin hüküm altına alınması gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır. F) SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.