22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/2579 Karar No: 2019/430 Karar Tarihi: 10.01.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/2579 Esas 2019/430 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/2579 E. , 2019/430 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin ... Bölgesi işyerlerinde 24/06/1983 tarihinden bu yana ilk iki yıl yağcı, sonrasında ise operatör olarak çalışmakta iken 17/02/2014 tarihinde emeklilik sebebiyle işten ayrıldığını, müvekkilinin aylık net 1.550,00 TL ücret ile çalıştığını, müvekkiline sadece bir kez yıllık izin kullandırıldığını belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının çalıştığı sürelere ilişkin olarak hak ettiği kıdem tazminatının kendisine ödendiğini, bu sebeple davacının kıdem tazminatı alacağının bulunmadığını, davacının kullandığı yıllık izinlerin bordrolarda belli olduğunu, fiilen kullanılmayan yıllık izin ücretinin de kendisine ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Somut uyuşmazlıkta, davacının kıdemine göre 466 gün yıllık izin süresi olduğu, tüm izinlerinden 22 gününü kullandığı kabul edilerek hesap yapılmıştır. Davacının 25 yıl boyunca sadece 22 gün yıllık izin kullanmasının hayatın olağan akışına uygun düşmediği dikkate alınarak Mahkemece; Hukuk Muhakemeleri Kanunu 31. maddesine göre hakimin davayı aydınlatma yükümü gereği davacı asilden; yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı, ne kadar yıllık izin kullandığı sorulup açıklattırılmalı ve ayrıca dosya kapsamında bulunan yıllık izin alacağı ödemesi olarak belirtilen 506,91 TL ödemenin davacıya yıllık izin alacağı olarak ödenip ödenmediği hususu da sorularak sonucuna göre karar verilmelidir. Bu husus gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.