Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/15737 Esas 2019/1412 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... Sigorta AŞ, Turkcell İletişim Hizmetleri AŞ ve ... aleyhine 03/05/2013 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı kanundan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili, davalılardan Turkcell İletişim Hizmetleri AŞ vekili ve katılma yoluyla ... Sigorta AŞ vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2) Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanundan kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili, davalılardan Turkcell İletişim Hizmetleri A.Ş vekili ve katılma yoluyla davalılardan ...vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 3. maddesinin (2) numaralı fıkrasında "Müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere, birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur" şeklinde düzenleme bulunmaktadır.
Somut olayda; müşterek ve müteselsil sorumlular yönünden ret sebebi ortak olduğuna göre mahkemece, davalılar yararına tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken AAÜT"nin yukarıda anılan maddesine aykırı olarak iki defa vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekirse de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi yollaması ile halen uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesinin 7. fıkrası gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının 6 numaralı bendinin hükümden çıkarılmasına, hüküm fıkrasının 5 numaralı bendine "Davalı ... AŞ" ifadelerinden sonra gelmek üzere "ve Turkcell İletişim
Hizmetleri AŞ" ifadelerinin yazılmasına, davalıların tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının
ilk bette gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalılara yükletilmesine 13/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.