Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarına, lehe hükümler uygulanması gerektiğine ve kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık idaresindeki minibüsle, meskun mahal dışı, gündüz vakti, eğimli, iki yönlü, asfalt kaplama karayolunda seyrederken, olay mahalline geldiğinde, direksiyon hakimiyetini kaybederek, karşı şeride geçtiği esnada, karşıdan gelen katılan ... idaresindeki otomobile çarpmasıyla, sanığın şerit ihlali yaparak, tam kusuruyla, iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilir, bir kişinin ise yaşamı tehlikeye girecek ve konuşmasında sürekli zorluk olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda,
Sanığa atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89/5. maddesi uyarınca takibinin şikayete tabi olduğu, katılanların hükümden sonra temyiz aşamasında 12/07/2016 havale tarihli dilekçe ile şikayetten vazgeçtikleri, şikayetten vazgeçme sebebiyle düşme kararı verilmesini öneren tebliğnamenin 07/08/2019 tarihinde usulüne uygun şekilde sanık müdafiine tebliğ edildiği, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 12/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.