Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8310 Esas 2020/9594 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8310
Karar No: 2020/9594
Karar Tarihi: 29.09.2020

Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8310 Esas 2020/9594 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılana ait araca iki kez ve havaya bir kez ateş ettiği için mala zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. Mahkemece, tek bir eylemle birden fazla suçun oluşması nedeniyle TCK'nın 44. maddesindeki fikri içtima hükümleri uygulanmış ancak sanığın en ağır cezayı gerektiren genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilmemiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm isteme aykırı olarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 44. maddesi: Fikri içtima hükümleri
- TCK'nın 170/1-c. maddesi: Genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçu
- TCK'nın 53. maddesi: Hak yoksunlukları
2. Ceza Dairesi         2020/8310 E.  ,  2020/9594 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Tüm dosya içeriğine göre; sanığın katılana ait araca iki kez ve tutanaklar ile kendi ifadesine göre havaya da bir kez ateş ettiği anlaşılmakla; sanığın hem araca zarar vererek hem de genel güvenliğin kasten tehlikeye sokarak iki ayrı suçun oluşmasına neden olması karşısında; sanık hakkında iki ayrı hüküm kurulması gerekirken, mahkemece tek bir eylem ile birden fazla suçun oluşmasına neden olduğu kabul edilerek TCK"nın 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima hükümleri uygulandığı ancak sanığın en ağır cezayı gerektiren ve uzlaştırma kapsamında olmayan genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilmeden yanlış değerlendirme yapılıp daha ağır ceza içerdiği kabul edilerek mala zarar verme suçundan yazılı şekilde hüküm kurulmuşsa da; mahkeme uygulamasının sanığın lehine olması ve hüküm kurulması gereken TCK’nın 170/1-c. maddesinde tanımlanan suçun uzlaştırma kapsamında olmaması nedeniyle, bu yanılgılı uygulamada yapılan hatadan ötürü ikinci kez atıfet sağlayacak şekilde uzlaştırma nedeniyle bozma yapılmasının adalet ve hakkaniyete uygun olmayacağı anlaşıldığından ve aleyhe de temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 29.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.