Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/1777 Esas 2013/6795 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/1777
Karar No: 2013/6795
Karar Tarihi: 03.5.2013

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/1777 Esas 2013/6795 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, miras bırakanın maliki olduğu taşınmazları ara malik kullanarak davalılara satış suretiyle temlik ettiğini ve bu işlemin muvazaalı olduğunu iddia ederek miras payları oranında tapu iptal ve tescile ya da tenkise karar verilmesi talebinde bulundu. Mahkeme, muvazaa olgusunun sabit olduğunu belirterek davanın kabulüne karar verdi. Ancak avukatlık ücretinin belirlenmesinde yanlış yapıldığı belirtilerek bu kararın düzeltilmesi istendi. Karar, temyiz eden davalılar tarafından reddedildi ve yerel mahkemenin kararı onandı. Hükmün dayandığı kanun maddesi, 6100 sayılı HMK'nın 370/2. maddesidir. Vekalet ücretinin belirlenmesinde göz önünde bulundurulması gereken kanun maddesi ise Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 7. maddesidir.

1. Hukuk Dairesi 2013/1777 E. , 2013/6795 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, miras bırakanın maliki olduğu 35 ve 36 parsel sayılı taşınmazlarını ara malik kullanmak suretiyle davalılara satış suretiyle temlik ettiğini, yapılan işlemlerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı bedelsiz ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, miras payları oranında tapu iptal ve tescile ya da tenkise karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, muvazaa olgusunun sabit olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekilince süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi ...’nın raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Duruşma isteği pul yokluğundan reddedildi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, miras bırakanın aracı kullanarak davalılara yapmış olduğu temlikin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu benimsenerek davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Davalıların bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, dava dilekçesinde gösterilen ve itiraza uğramayan değer üzerinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12. maddesi gözetilmek suretiyle avukatlık ücreti tayin ve takdir edilmesi gerekirken, keşfen belirlenen ancak harcı tamamlanmayan değer üzerinden vekalet ücretine karar verilmesi doğru değil ise de; bu yanlışlığın yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği anlaşıldığından, hükmün 4. fıkrasındaki hükmün çıkartılarak yerine “ Davacılar kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT nin 7. maddesine göre hesaplanan 960,00 TL nispi ücreti vekaletin davalılardan alınarak davacılara verilmesine” şeklinde yazılmasına, davalıların bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı H.M.K."nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 436/2. (6100 sayılı HMK"nun 370/2. md.) maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 03.5.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.