Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/1951 Esas 2014/3547 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından 17.09.2013 havale tarihli dilekçe ile "...mahkemece, önceki verilen red kararının yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 24.01.2012 gün 2011/15468-1331 sayılı kararı ile bozulduğu, mahkemenin bu bozma kararına uyulmasına veya direnilmesine ilişkin karar verilmeden yargılamaya devam olunduğu, bu nedenle kanuna aykırı olarak kaldırılan ihtiyati hacizler nedeni ile davacının alacağını tahsil edemediği, yeniden hacizler ile uğraşıldığı ve masraf edildiğinden davacının zararının oluştuğu, bu zarardan hâkimin sorumluluğunun bulunduğu, bozma kararı uyarınca işlem yapılmadığı, davanın sürüncemede bırakılması nedeniyle davalıların muhafaza edildiği...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen hâkim ...)"in, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan tarafın H.M.K."nun 42/4. maddesi uyarınca 500.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davacı vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkim tarafından Yargıtay bozma kararına uyulup uyulmayacağına ilişkin karar verilmeden yargılamaya devam edilmesi usûl ve kanuna aykırı ise de, H.M.K.’nın 36. maddesi gereğince hâkimin, tarafsızlığından şüphe duyulmasına yol açacak sebeplerden olmadığı belirlenerek talebin reddi yönünde karar verilmesinde isabetsizlik yoktur. Ancak, H.M.K."nun 42/4 maddesi uyarınca ret isteminin esatan reddi ve ret isteminde bulunan tarafın kötüniyetli olması halinde, 500.- TL"den 5000.-TL"ye kadar disiplin para cezasına hükmedilebileceği, somut olayda, reddi hâkim isteminde bulunan davacının kötüniyetli olmadığı anlaşılmasına rağmen, merci tarafından gerekçelendirilmeden soyut olarak reddi hâkim isteminin kötüniyetle yapıldığı kabul edilerek disiplin para cezasına hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus kararının bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, merci kararının düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; merci, karar fıkrasının 2. bendinde yer alan "2-Davacı asilih HMK. 41/4 maddesi uyarınca 500 TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına" cümlesinin karar fıkrasından tamamen çıkartılmasına ve devam eden bentlerin takip eden numara verilmek suretiyle düzeltilmesine ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 25/03/2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.