Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1217 Esas 2022/7602 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 ve 43/1. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2016 tarihli ve 2013/355 esas, 2016/316 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/11/2021 gün ve 24712/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/01/2022 gün ve 2021/147918 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın müştekiden olan alacağını tahsil etmek amacıyla müştekinin şantiyesinde bulunan 290 kilo kabloyu başkasına sattığı, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda müştekiye ait kabloları alacağını tahsil amacıyla çalarak satması şeklinde gerçekleşen somut olay neticesinde, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim edilen 22/11/2011 tarihli iddianame ile sanığın bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık suçundan cezalandırılmasının talep edilmesi üzerine, Mahkemesince yapılan yargılama sırasında sanığın beyanına anılan suç kapsamında başvurulduğu, gerekçeli kararın delillerin takdiri ve gerekçe kısmında da sanığın alacağını tahsil amacıyla hırsızlık suçunu işlediğine dair açıklamaya yer verilmesine rağmen, sanığın bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık ...’ın suç tarihinden önce yanında çalıştığı müştekiden olan alacağını tahsil etmek amacıyla müştekinin şantiyesinde bulunan toplam 290 kilo kabloyu iki gün arayla başkalarına sattığı olayda, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim edilen 22/11/2011 tarihli iddianame ile sanığın bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 144/1-b, 43/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talep edilerek açılan dava sonrası mahkemesince yapılan yargılamada sanığın savunmasının da yüklenen suç kapsamında alınmasına ve hükmün gerekçesinde de sanığın alacağını tahsil amacıyla hırsızlık suçunu işlediğine dair açıklamaya yer verilmesine karşın, sanığın 5237 sayılı TCK’nın 144/1-b. maddesinde tanımlanan bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, aynı Kanun’un 141/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle gerekçeyle hüküm arasında çelişkiye sebebiyet verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (İSTANBUL) 17. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 14/06/2016 tarihli ve 2013/355 E., 2016/316 K. sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.