Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/2577 Esas 2019/428 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2577
Karar No: 2019/428
Karar Tarihi: 10.01.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/2577 Esas 2019/428 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2016/2577 E.  ,  2019/428 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 28/03/2008 tarihinden itibaren iş makinesi oparatörü olarak çalıştığını,çalıştığı süre boyunca ..., ... iline gönderildiğini, müvekkilinin iş sözleşmesinin hiçbir gerekçe gösterilmeden 31/10/2014 tarihinde feshedildiğini, müvekkilinin davalı şirkette aldığı en son maaşın 2.800,00 TL olduğunu, müvekkilinin sabah 06.45-11.45 arası çalışıp öğlen bir saat yemek ve ihtiyaç molası sonrasında 12.45-18.30 "a kadar çalışmasına rağmen hak etmiş olduğu fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini,müvekkilinin hafta tatili kullanmadığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmış olmasına rağmen bu ücretlerin kendisine ödenmediğini, müvekkilinin yıllık izin kullanmadığını ve Ekim maaşını almadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı vekili, davacının müvekkili şirketteki çalışmalarının sürekli olmadığını, kesintiler halinde olduğunu, davacının müvekkili şirkette 13/03/2012-31/10/2014 tarihleri arasında çalıştığını, davacının yasal hakları verilerek iş sözleşmesine son verildiğini, davacının hiçbir hak ve alacağı olmamasına rağmen kötü niyetli olarak bu davayı açtığını, davacının müvekkili şirkette 1.250,00 TL maaşla çalıştığını, davacının izin alacağının olmadığını, toplamda 2014 yılında 25 gün izin kullandığını, davacının hiçbir şekilde fazla mesai çalışması yapmadığını,işe ait sözleşme incelendiğinde üç ay boyunca şantiyede çalışma yapılmadığını,resmi bayram ve genel tatil günlerinde şantiyede çalışma olmadığını,davacının 23/05/2014 tarihinde kasadan avans aldığını, haklı çıkması halinde bu bedelin mahsup edilmesini, davacının Ekim ayı maaşına mahsuben 820,00 TL ödeme yapıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece,yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre,davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hizmet süresi sigortalı hizmet cetveline göre 28/09/2010-13/11/2010 tarihleri arasında çalıştığı anlaşılan ... San. Tic. ... Şirketinin davalıya ait olmadığı kabul edilerek tespit edilmiş,kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacağı bu hizmet süresine göre hesaplanmıştır.Ancak fazla mesai,hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacakları hesaplamasında belirtilen çalışma süresinin dışlanmadığı anlaşılmaktadır.Hal böyle olunca fazla mesai,hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacakları bakımından da davacının 28/09/2010-13/11/2010 tarihleri arasındaki çalışmasının dikkate alınmaması gerekli iken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olanan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 10/01/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.