Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17510 Esas 2020/9593 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/17510
Karar No: 2020/9593
Karar Tarihi: 29.09.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17510 Esas 2020/9593 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, hükümlü hakkında daha önce verilip kesinleşen erteli hapis cezasının infaz edilip edilemeyeceğine dair kararlar da infazla ilgili olduğu için hükümlünün temyizi olanaklı bulunmamaktadır. Bu nedenle, hükümlünün itiraz dilekçesi, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 101/3. maddesi gereğince itiraz yasa yoluna tabi tutulmuştur. Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma da hakkın ortadan kalkmasına neden olmamaktadır. Bu nedenle, hükümlüye itiraz niteliğinde kabul edilen dilekçesi, itiraz mercii tarafından incelenmek üzere dosyanın mahalline iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 51/7. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 264. maddesi

2. Ceza Dairesi 2020/17510 E. , 2020/9593 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece hükümlü hakkında, 09/12/2014 tarihli 2014/372 Esas 2014/335 Karar sayılı ilamıyla erteli hapis cezası verildiği, söz konusu kararın Dairemizin 20.11.2018 tarihli ilamı ile onanmasına karar verilerek kesinleştiği ve sanığın erteleme koşulu olan zararı gidermemesi nedeni ile, TCK"nın 51/7. maddesi gereğince erteli hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verilip verilmeyeceğine yönelik bir değerlendirme yapılması gerekirken, daha önceden aynı konuda yargılama yapılıp bir karar verildiği gözetilmeden yeniden duruşma açılıp, erteleme kararı kaldırılarak mahkumiyet hükmü kurulmuş ve hükümlü söz konusu kararı temyiz etmiş ise de, hükümlü hakkında önceden verilip kesinleşmiş erteli hapis cezasının kısmen veya tamamen infaz edilip edilemeyeceğine dair kararların da infaza ilişkin olması nedeniyle temyizi olanaklı bulunmayıp, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmünün yorumunda veya çektirilecek cezanın hesabında duraksama olması nedeniyle bu kararların, aynı Kanun"un 101/3. maddesi gereğince itiraz yasa yoluna tabi olduğundan, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlünün dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 29.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.