Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/14976 Esas 2016/17899 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili ile yıllık izin ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalı ... avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalılardan Sağlık Bakanlığına ait Devlet Hastanesinde temizlik görevlisi olarak çalıştığını, 07:00-17:00 saatleri arasında ve bazen de daha uzun sürelerle çalıştığını, ayrıca hafta sonu ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de çalıştığını ancak ücretlerinin ödenmediğini belirterek fazla çalışma, yıllık izin ücreti, dini ve milli bayram ücreti, hafta tatil ücreti alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili ile davalı ... vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, ulusal bayram genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 01.01.2013 sonrası dönemde fazla çalışma yapmadığı, 2013 yılı öncesi dönemde ise tanık beyanlarına göre, üç saat otuz dakika fazla çalışma yaptığı kabul edilerek ve yine tanık beyanlarına göre, davacının milli bayramların tamamında çalıştığı, ramazan ve kurban bayramında ise bir gün çalışıp iki gün izinli olduğu kabul edilerek hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır.
Dosya içeriğine göre, davalı tarafça yargılama aşamasında imzalı ücret bordroları ile bir kısım banka hesap listeleri ibraz edilmiştir. Anılan belgeler ödemeye ilişkin olup itiraz niteliğindeki ödeme def"inin yargılamanın her aşamasında ileri sürülmesi mümkündür. Bu itibarla imzalı ücret bordroları ile ödemeye ilişkin diğer belgeler değerlendirilmelidir. Ayrıca davacıya fazla çalışma karşılığı ücret ödemesi yapılıp yapılmadığının tespiti için ilgili banka kayıtları da getirtilmelidir. Öte yandan davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacakları belirlenirken, mahkemedeki emsal dosyalar da dikkate alınmalı ve davalı işyerinin kamu işyeri olduğu da gözönünde bulundurulmalıdır. Belirtilen tüm bu hususlar dikkate alınmaksızın eksik incelemeyle hüküm kurulması hatalı olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
3-Kabule göre de; davalı lehine hükmedilecek vekalet ücretinin belirlenmesinde, takdiri indirimi sebebiyle reddedilen miktarların dikkate alınmaması gerekirken, yazılı şekilde anılan tutarların da dikkate alınarak vekalet ücretinin belirlenmiş olması da bir diğer hatalı yöndür.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebep ile BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 15.06.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.