4. Ceza Dairesi 2017/18176 E. , 2018/10359 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Sanık ..."nun tehdit ve hakaret eylemlerine ve yükletilen suçlardan dolayı kurulan beraat hükümlerine yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmün temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın yaralama eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığı kabul edilmesine karşın, TCK"nın 25/1 ve CMK’nın 223/2-d maddeleri gereğince beraat yerine ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının tebliğnameye kısmen uygun olarak, karardan "ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresi çıkarılarak yerine TCK"nın 25/1 ve CMK"nın 223/2-d maddeleri uyarınca "sanığın beraatine" ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİ, ve başkaca yönleri Yasaya uygun bulunan hükmün, bu bağlamda ONANMASINA,
3- Sanık ..."in katılan ..."ya yönelik yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde,
a-TCK’nın 86. maddesinde 2. fıkrasında düzenlenen basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralama suçu için öngörülen cezanın üst sınırının 1 yıl olduğu gözetilmeden, 2 yıl hapis cezası verilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
b-İddianame içeriğine ve sevk maddelerine göre, sanık ... hakkında katılan ..."ya yönelik hakaret suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden, iddianamedeki eylem ile bağlılık kuralı dikkate alınmayıp, dava açılmayan hakaret suçundan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilerek, CMK"nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
c-Kabule göre de; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret ve TCK"nın 86/2. maddesi kapsamındaki yaralama suçları yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında bu suçlar yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
