15. Ceza Dairesi Esas No: 2020/11477 Karar No: 2021/5751 Karar Tarihi: 21.05.2021
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/11477 Esas 2021/5751 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Hükümlü, güveni kötüye kullanma suçundan verilen 80 TL ve 6000 TL adli para cezasını infaz etmişti. Hükümlü müdafiinin memnu hakların iadesi talebi üzerine mahkemece verilen kararda, 5237 sayılı TCK'da sonsuz hak yoksunluğu olmadığı gerekçesiyle talebin reddedildiği görüldü. Mahkeme, Adli Sicil Kanunu'nun 13/A maddesindeki 3 yıllık sürenin geçmediğini belirlediği için memnu hakların iadesine ilişkin talebin reddine karar verdi. Yargılamaya uygun olarak verilen karar, hükümlü müdafinin temyiz itirazlarının reddiyle onandı. Kararda geçen kanun maddeleri, 5237 sayılı TCK ve 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu'nun 13/A maddesidir.
(Kapatılan)15. Ceza Dairesi 2020/11477 E. , 2021/5751 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : Memnu hakların iadesi talebinin reddi
Hükümlü hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen hükümde, 5237 sayılı TCK"da sonsuz hak yoksunluğu da olmadığı gerekçesiyle memnu hakların iadesi talebinin reddine dair karar, hükümlü müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Hükümlü hakkında İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/05/2013 tarih ve 2012/1625 esas 2013/806 karar sayılı ilamı ile güveni kötüye kullanma suçundan verilen 80 TL VE 6000 tl adli para cezasının 28/06/2018 tarihinde Yargıtay 15. Ceza Dairesi"nin 2015/6276 esas ve 2018/4839 karar no"lu ilamı ile kesinleştiği ve 12/12/2018 tarihinde infaz edildiği, hükümlü müdafiinin memnu hakların iadesi talebi üzerine mahkemece verilen 28/02/2020 tarihli kararda “5237 sayılı TCK"da sonsuz hak yoksunluğu da olmadığı” şeklindeki gerekçe ile memnu hakların iadesi talebinin reddedildiği anlaşılmakla; Hükümlünün cezasının 12/12/2018 infaz edildiği, 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu"nun 13/A maddesinde yer alan 3 yıllık sürenin geçmediği anlaşıldığından mahkemenin memnu hakların iadesine ilişkin talebin reddine dair verdiği kararda bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; hükümlü müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 28/02/2020 tarihli ek kararın ONANMASINA, 21/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.