Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/4946 Esas 2017/12937 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4946
Karar No: 2017/12937
Karar Tarihi: 01.06.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/4946 Esas 2017/12937 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar dolandırıcılık suçundan mahkûm edilmiştir. Sanıklardan biri kendisini emniyet mensubu, diğeri Cumhuriyet savcısı olarak tanıtarak katılanı telefonla aramış ve sahte hatlar çıkartıldığını söyleyerek para yatırmasını istemiştir. Katılanın parası alındıktan sonra, sanıkların eyleminin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, Asliye Ceza Mahkemesi görevsizlik kararı vermesi gerekirken hüküm kurulmuştur. Kararın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1, 62, 52 ve 53. maddelerine göre verildiği belirtilmiştir. Kanun maddelerinin detayları kararda yer almadığı için açıklayıcı bilgi eklemek mümkün değildir.

15. Ceza Dairesi 2016/4946 E. , 2017/12937 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkûmiyetine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii, sanık ... ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanıklardan birisinin kendini emniyet mensubu diğerinin de Cumhuriyet savcısı olarak tanıtarak katılanı telefon ile arayıp adına terör örgütü tarafından sahte hatlar çıkartıldığını, verecekleri hesaba para yatırması halinde failleri bu parayı çekerken yakalayacaklarını söyleyerek katılanın 16.960,00 TL parasını aldıkları şeklinde gerçekleşen eylemin 5237 sayılı TCK"nın 158/1-L maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii, sanık ... ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu nedenle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.