Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/2316 Esas 2014/3484 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2316
Karar No: 2014/3484
Karar Tarihi: 10.02.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/2316 Esas 2014/3484 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, karşılıksız yararlanmaktan dolayı İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Ancak, sanık zararın tazmin edilmesi sebebiyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği, bu sebeple verilen kararın bozulduğu belirtilmiştir. Yeniden yargılama yapılmadan, sanığa ceza verilmesine gerek olmadığı sonucuna varılmıştır. Bu sonuca, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi l. fıkrası uyarınca ulaşılmıştır. Ayrıca, sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-(a) maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8. maddesi uyarınca karar verilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2014/2316 E. , 2014/3484 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/206881
MAHKEMESİ : İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/04/2013
NUMARASI : 2012/893 (E) ve 2013/213 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 10.02.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.