13. Ceza Dairesi Esas No: 2014/2096 Karar No: 2014/3483 Karar Tarihi: 10.02.2014
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/2096 Esas 2014/3483 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul 40. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın katılan kurumun zararını tazmin etmiş olması nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Ancak mahkeme bu kriteri dikkate almadığı için karar bozulmuştur. 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu karar, 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi uyarınca verilmiştir.
13. Ceza Dairesi 2014/2096 E. , 2014/3483 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2013/215511 MAHKEMESİ : İstanbul 40. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 01/03/2013 NUMARASI : 2012/613 (E) ve 2013/98 (K) SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 10.02.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.