Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/2081 Esas 2014/3476 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2081
Karar No: 2014/3476
Karar Tarihi: 10.02.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/2081 Esas 2014/3476 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu 26. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık karşılıksız yararlanma suçundan yargılanmıştır. Mahkeme, katılan kurumun zararını tazmin ettiği gerekçesiyle sanığın ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Ancak bu karar temyiz edilmiş ve Yargıtay 13. Ceza Dairesi, bu kararın bozulması gerektiğine hükmetmiştir. Kanunlar açısından 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK'ın 223/4-(a) maddeleri dikkate alınarak, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2014/2081 E. , 2014/3476 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/215545
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 26. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2012/1236 (E) ve 2013/222 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 10.02.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.