Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/13037 Esas 2016/17870 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işveren nezdinde aşçı olarak kesintisiz çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız feshedildiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğinin işverence ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının iddia ettiği tarih aralığında kesintisiz çalışıp çalışmadığı ve davacının hizmet süresinin miktarı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda davacı adına verilen işe giriş bildirgeleri ve davacının hizmet cetveli incelendiğinde davacının 23.02.2010 tarihinde başka bir işverenden işe giriş bildirimi yapıldığı ve bu tarihten itibaren hizmet cetvelinde uzun sayılabilecek bir süre boşluk olduğu görülmektedir. Davacı hizmet cetvelindeki hizmet süresinin aksini ispatlayamadığından davacının hesaplamaya esas alınan kıdeminin kesintisiz çalışmayı ispatlayamamasına göre değerlendirilmesi gerekirken bunun yapılmaması hatalıdır.
3-Davacının iddialarını ispatlamak için gösterdiği tanıklardan ...... ile davacının aynı işyerinde çalıştıkları anlaşılmaktadır. Bununla beraber davacı ile tanığın hangi dönemde birlikte ne kadar çalıştıkları belirli değildir. Öncelikle davacı tanığı ....’ün kendi çalıştığı dönemle ilgili doğrudan bilgi ve görgü sahibi olabileceği göz önüne alınarak davacı tanığının hizmet cetveli getirtilip davacı ile tanığın birlikte çalıştıkları dönem tespit edildikten sonra davacının talepleri değerlendirilmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi isabetsizdir.
4-Diğer taraftan mahkemece ulaşılan sonuca göre; davacının hafta tatili ücreti talep etmemesi neticesinde fazla çalışma ücretinin hesaplanmasının haftanın altı günü bilirkişice tespit edilen çalışma süreleri ile haftanın 7. günü de 7,5 saatlik hafta tatilini aşan kısmın dikkate alınarak hesaplanması gerekirken bunun yapılmaması doğru olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.