5411 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/1191 Esas 2016/3568 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1191
Karar No: 2016/3568
Karar Tarihi: 10.03.2016

5411 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/1191 Esas 2016/3568 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay Ceza Dairesi, zimmet suçu işleyen sanık hakkında verilen hükmü inceledi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazını kabul etti. İlk olarak, suç tarihi için belirlenen zimmet miktarının değeri düşük olduğu için cezada indirim yapılması gerektiği gözetilmedi. İkinci olarak, sanık hakkında verilen cezanın hesap hatası sonucu yanlış hesaplanarak azaltıldığı belirlendi. Son olarak, TCK’nun 53. maddesi uyarınca sanığın hak yoksunluğuna sebep olacak kararın koşullu salıverme konusunda belirli ayrımlar yapılmadan verildiği görüldü. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozuldu ve TCK'nun 53. maddesi detaylı bir şekilde incelendi. Bu maddeye göre, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği vurgulandı.

7. Ceza Dairesi 2016/1191 E. , 2016/3568 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5411 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük
İTİRAZ EDEN : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizin 19/10/2015 tarih ve 2014/25809 Esas - 2015/20320 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 31/12/2015 tarih ve KD-2015/405178 sayılı talebiyle itirazda bulunulması nedeniyle yapılan incelemede, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz nedenleri yerinde görüldüğünden, 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 308/3.maddesi gözetilerek itirazın kabulü ve Dairemizin 19/10/2015 tarih ve 2014/25809 Esas, 2015/20320 Karar sayılı kararının kaldırılması ile yeniden yapılan incelemede;
1-Suç tarihi itibariyle hükme esas alınan zimmet miktarının değerinin az olduğu cihetle 5411 sayılı Yasanın 160/6. maddesi gereğince cezada indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında tayin edilen 2 yıl 6 ay hapis cezasından TCK"nın 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapıldıktan sonra, 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine, hesap hatası sonucu 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmolunması,
3-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluklarına hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi. gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.