Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/1927 Esas 2014/3453 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1927
Karar No: 2014/3453
Karar Tarihi: 10.02.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/1927 Esas 2014/3453 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bakırköy 15. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 2014/1927 E. , 2014/3453 K. numaralı 13. Ceza Dairesi tarafından incelenen karar, karşılıksız yararlanma suçundan sanık hakkında ceza verilmemesine karar verildiği ve hüküm bozulduğu belirtiliyor. Sanık, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olduğundan, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince ceza verilmemesi gerektiği vurgulanıyor. Kanunlar arasında yer alan 5320 sayılı Yasaya göre, sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA karar verildiği ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri ile Geçici 2/2 maddesi ile desteklenerek sonuçlandığı belirtiliyor.

13. Ceza Dairesi 2014/1927 E. , 2014/3453 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/204112
MAHKEMESİ : Bakırköy 15. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2013
NUMARASI : 2012/748 (E) ve 2013/109 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.