MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti ile manevi tazminat alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş ve davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde çalıştığını 3600 gün prim ödeme gün sayısı doldurmuş olması sebebiyle haklı sebeple iş sözleşmesini feshettiğini kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücretleri ile lehine manevi tazminata hükmedilmesini ve bu alacakların tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının tüm alacaklarının ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Ancak taraflar arasında davacının kabul edip imzaladığı 08.10.2007 tarihli İş Sözleşmesinin ‘Parasal haklar’ başlıklı 4. maddesi gereğince "davacıya ödenen aylık ücrete İş Kanunu 41.madde uyarınca yapacağı fazla mesai ile çalışılmayan hata tatili, ulusal bayram ve genel tatil günlerinin ücretleri ve ikramiye dahildir. Bu brüt aylık ücret dışında kendisine sosyal amaçlı da olsa başkaca bir ödeme yapılmayacaktır." hükmü mevcuttur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda aylık ücrete işçinin tüm çalışmalarının dahil olduğu yolundaki 4. madde hükmü göz önünde bulundurulduğunda davacının yıllık 270 saatlik fazla çalışmasının ücrete dahil olduğunun kabulü gerekir. Dolayısıyla söz konusu sürenin haftalık bazda yapılacak hesaplamada dikkate alınmaması yerinde değildir.
3-Öte yandan davacının kıdem tazminatı talebinin red gerekçesi olarak davacının istifa etmiş olması belirtilmişse de davacının 3600 gün prim ödeme gün sayısı doldurmuş olması gerekçesiyle isifa ettiği emeklilik talebi ile işten ayrılmıştır. Davacının emeklilik açısından 4857 sayılı İş Kanunu"nun 120. maddesi uyarınca yürürlüğü devam eden mülga 1475 sayılı İş Kanunu"nun
14/5 hükmüne göre yaş dışında diğer şartları taşımaması sebebiyle reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.06.2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.