Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1455 Esas 2022/7590 Karar Sayılı İlamı

İşyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/2 ve 119/1-c maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Diyarbakır 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/12/2015 tarihli ve 2015/423 esas, 2015/682 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 09/12/2021 gün ve 17467-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14/01/2022 gün ve 2021/155929 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya aslının diğer sanık yönünden temyiz incelemesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği anlaşılmakla, onaylı dosya sureti üzerinden yapılan incelemede,
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/2. maddesi uyarınca hükmedilen 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun’un 119/1-c maddesi gereğince 1 kat artırım yapıldığında, gün, ay ve yıl hesabına göre 12 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, fazla infaza neden olacak şekilde 1 yıl hapis cezasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dairemizin 31/03/2021 tarihli, 2020/5459 Esas - 2021/7045 Karar sayılı ve yine Dairemizin 07/12/2021 tarihli, 2021/18306 Esas - 2021/20706 Karar sayılı ilamları ile Diyarbakır 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/12/2015 tarihli ve 2015/423 Esas - 2015/682 Karar sayılı ilamı ile sanık ...’in yüzüne karşı verilen kararda ve sonrasında da Dairemizin 31/03/2021 tarihli ilk ilamının ardından sanığa yapılan tebligatta yasa yolu bildiriminin usul ve yasaya uygun olarak yapılmadığının belirtildiği, buna göre kararın usulüne uygun kesinleşmediği ve Dairemizin yukarıda anılan 07/12/2021 tarihli ilamı sonrası sanığın temyiz dilekçesini dosyaya sunduğu ve UYAP’tan yapılan kontrolde sanığın temyiz talebini de kapsayan dosyanın Dairemizin 2022/1964 Esasında kayıtlı olduğu belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, anılan kararın esas bakımından Yargıtay denetiminden geçmeden kesinleşmesi durumunda yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup bu aşamada (DİYARBAKIR) 7. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 24/12/2015 tarihli ve 2015/423 E., 2015/682 K. sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.