Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4042 Esas 2020/2888 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4042
Karar No: 2020/2888
Karar Tarihi: 10.06.2020

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4042 Esas 2020/2888 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanığın temyiz talepleri kabul edilmiştir. İlk olarak, sanığın hakkında verilen hükmün yasaya aykırı olarak CMK'nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi belirtilmiştir. İkinci olarak, kabule göre 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca kararın bozulmasına karar verilmiştir. Mahkeme kararında bahsi geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesi, 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi, TCK'nin 62. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/4042 E. , 2020/2888 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz taleplerinin reddine; ancak:
1-5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesine, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden, hakkında TCK"nin 62. maddesi uyarınca takdiri indirim maddesi uygulanan sanık hakkında; "daha önce HAGB kararı verildiğinden CMK"nin 231. maddesinin taktiren uygulanmasına yer olmadığına" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan, çelişkili gerekçeler ile CMK"nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, yasaya aykırı,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.