MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesinden verilen 21.01.2021 tarihli ve 2020/1647 Esas, 2021/91 Karar sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Dava, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın reddine karar verilmiş, davacılar vekilinin istinafı üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusu esastan reddedilmiş; karar, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK"nin 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırk bin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2021 yılı itibarıyla HMK"nin 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00TL’lik kesinlik sınırı 78.630,00TL olarak uygulanmaya başlanmıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, aralarında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayıp ihtiyari dava arkadaşlığı bulunan kişiler birlikte dava açmış olsalar dahi, dava değerinin davayı açan her bir davacının davalıdan talep ettiği paya isabet eden değer olacağı kuşkusuzdur.
Somut olayda, dava konusu 23 numaralı bağımsız bölümde davacılardan ...’nin 69/541, ...’nın 115/541, davalının ise 81/541 payı olduğu, davacıların dava konusu taşınmazdaki paylarının davacı ... için 135/541, diğer davacılar için ise 81/541 oranında olmasını istedikleri, bu halde davacılardan ...’nın davalıdan talep ettiği payın 20/541, diğer davacıların talep ettikleri payın ise her biri için 12/541 olduğu anlaşılmakla; dava konusu taşınmazın tamamının keşfen saptanan 320.000 TL değeri üzerinden davacı ...’nın talep ettiği paya (20/541) karşılık gelen değer 11.829,94 TL, diğer davacıların her birinin talep ettikleri paya (12/541) karşılık gelen değer ise 7.097,97 TL olup, anılan değerlerin 2021 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 78.630,00TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenden ötürü temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacıların temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 04/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.