Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/5196 Esas 2020/19418 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5196
Karar No: 2020/19418
Karar Tarihi: 17.12.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/5196 Esas 2020/19418 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş ancak sanığın savunma hakkının kısıtlanması, mağdurun doktor raporunun yeterli olmayıp eksik incelemeler ve ilk haksız hareketin belirlenmemesi gibi nedenlerle Yargıtay tarafından bozulmuştur. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/1-son maddesi
- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesi
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi
- Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/5196 E. , 2020/19418 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Mağdur hakkında ... Devlet Hastanesinde görevli genel cerrahi uzmanı tarafından düzenlenen 09.01.2012 tarihli doktor raporunun, Adli Tıp Kriterlerine uygun olmayıp hükme esas alınacak yeterlilikte bulunmadığı anlaşılmakla, mağdurun tüm tedavi evrakı, geçici ve kat’i raporları temin edilip en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevki ile yaralanmasının yüzünde sabit iz niteliğinde olup olmadığı hususunda raporu alındıktan sonra sanığın hukuki durumun belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) Tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre sanık ile mağdurun karşılıklı birbirlerini yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda, mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde CGK"nin 22.10.2002 tarih 2002/4-238 esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (1/4) oranında uygulanıp uygulanmayacağı hususunun karar yerinde tartışılmaması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 Sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 17.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.